रविवार, ११ ऑक्टोबर, २००९

श्री आणि गौरीचे किस्से - भाग 3

"Surprise!" दारात गौरीचे आई, बाबा आणि तिचा भाऊ बबलू हातात जेवणाचे डब्बे घेऊन उभे होते. त्यांचे अत्यानंदाने उजळलेले चेहरे पाहून त्याने आवंढा गिळला.
"या या" तो मोठ्याने म्हणाला. दारात आई बाबांना बघून गौरी दचकली.  
"आई बाबा, तुम्ही आज कसे" पटकन सोफ्यावरून उठत ती म्हणाली. 
"अगं हे यायला नकोच म्हणत होते. पण मीच म्हटल की काल तुम्हाला यायला एवढा उशीर झालेला, आणि आज ऑफिसमधून येऊन तू कधी स्वयंपाक करणार म्हणून म्हटलं जेवणच घेऊन जावे." नवर्‍याची नजर टाळत तिची आई स्वयंपाकघरात गेली.
"अगं ताई, जेवणाचे नुसते निमीत्त आहे. इथे यायला ती कारणच शोधत होती." बबलूने खुलासा केला.
"आम्ही पिझ्झा मागवणारच होतो." आईच्या मागे जात ती म्हणाली.
"पिझ्झा काय खाताय." म्हणत गौरीच्या आईने डबे उघडायला सुरुवात केली. तिच्या आवडीचे बासुंदी आणि पुरीचे जेवण होते. "पण निघताना फोन तरी करायचास?" त्रासिक आवाजात तिने तक्रार केली. 
"मी तेच म्हणत होतो आईला. तुमच्यात लुडबुड करायला कशाला जायचे म्हणून." बबलूने ओरडून तिला साथ दिली. 
"मग काय जीजू कसा काय झाला हनिमून?" सोफ्यावर श्रीच्या शेजारी बसत त्याच्या पाठीवर थाप मारून त्याने विचारले. 
"छान झाला."
"काय काय केले मग तिथे?" खी खी हसत त्याने विचारले.
"बबलु आता चावटपणा बस झाला तुझा." त्याचे वडील त्याच्यावर ओरडले.
"त्यात चावट्पणा कसला? मी आपला इनोसंटली विचारत होतो." चेहर्‍यावर निरागस भाव आणून तो म्हणाला.
"माहीत आहे मला तुझा इनोसंटपणा."
ताटे वाढली होती, म्हणून ते आत गेले. डायनिंग टेबलवर गौरीच्या शेजारी श्रीचे ताट आईने वाढले होते. तिच्याशेजारी श्री येऊन बसताच गौरी उठली. "बबल्या तू इथे बस रे." म्हणत बबलुला जागा करून देत ती बबलुच्या जागेवर जाऊन बसली. श्री चा चेहरा पडला. सासरच्यांपर्यंत ही गोष्ट जावू नये असं त्याला वाटत होते. पण आता त्याचा नाईलाज होता. बाबांनी काय झाले म्हणून आईकडे बघितले. त्यावर आईने नकारार्थी मान हलवत खांदे उडवले. सगळेजण मग शांतपणाने जेवायला लागले. 
"मग कोण कोणते बिचेस पाहिले तिथे?" शांततेचा भंग करत बाबांनी विचारले.
"सगळे! बिचेस बघण्याशिवाय दुसरे केले काय तिथे!" डब्यातली पुरी आपल्या ताटावर आपटत गौरी म्हणाली. गौरीच्या बोलण्याकडे पूर्ण दुर्लक्ष करून श्री उत्तरला.
"तीन चांगले बिचेस पाहिले. आणि क्रुजही घेतली एकदा."
"How Romantic! मस्त मजा आली असेल ना!" बासुंदीवर ताव मारत बबलु म्हणाला.  
"मग स्नॉर्क्लिन्ग करायला मिळाले का?" यावर श्रीचा घास घशात अडकला.
"झालं!" हवेत हात उडवत तो म्हणाला.
"काय झालं?"
"स्नॉर्क्लिन्ग करायची खुप हौस होती, पण काही लोकांना बीचवर लोळण्यातून वेळ मिळाला तर ना!" श्रीकडे एकदाही न पहाता, जणू ती दुसर्‍याच कुणाबद्दल तरी बोलतेय अशा अविर्भावाने गौरी म्हणाली.
"ओह!" आत्ता बबलूची ट्युब पेटली.
"मग cruise कोणती घेतली?" विषय बदलण्याच्या हेतूने तो म्हणाला पण गौरी काही तो विषय सोडायला तयार नव्हती.
"आमच्या हॉटेलमधल्या सगळ्यांनी स्नॉर्क्लिन्ग केले. आम्ही सोडून!"
"मला तुला स्नॉर्क्लिन्ग ला न्यायला काही प्रॉब्लेम नव्हता. पण तुला त्यांनी घेतले असते तर ना!"
"का नसते घेतले त्यांनी तिला?" आईने कुतुहलाने विचारले.
"तिला पोहायला कुठे येते?" श्री वैतागून म्हणाला. बबलू लागला हसायला.
"पोहायचं कारण देऊ नकोस. हॉटेलमधली ती बाई गेली, तिलाही थोडं थोडंच पोहायला येत होते."
"पण तुला तेवढेही येत नाही." हसत श्री म्हणाला. बबलूनेही त्याला साथ दिली. तिच्या रागाचा पारा चढला. 
"बरं झालं मी गेले नाही ते. नाहीतर तुझ्यासारख्या sexist माणसाबरोबर जाऊन मला आजन्म पश्चाताप झाला असता." रागाने ताटात हात धूवून, पाय आपटत ती किचनबाहेर गेली. ती गेल्यानंतर ते तिघेही आवाक होऊन श्रीकडे बघायला लागले. काय झाले हिला?
"कधी या पोरीचा पोरकटपणा जाणार कुणास ठाऊक!" हताश स्वरात बाबा म्हणाले.
"जीजु best of luck आमच्या ताईबरोबर!" पून्हा त्याच्या पाठीवर थोपटत बबलू म्हणाला. विचारावे की नाही या विवंचनेत असणार्‍या गौरीच्या आईने शेवटी विचारलेच.
"Sexist म्हणजे काय हो?"

क्रमश:











 


३ टिप्पण्या: